Autorka opowiadań, scenarzystka, blogerka i dziennikarka. Publikowała reportaże i wywiady, często dotyczące twórczości kobiet. Prowadziła blog Tylkospokojnie. Zajmuje się pisaniem seriali telewizyjnych. W 2015 roku za zbiór opowiadań Babidło otrzymała pierwszą nagrodę Konkursu Literackiego im. Henryka Berezy. Posiada czarny pas w walce z nerwicą lękową. Lubi spędzać czas z synem i letnie dni po godzinie …
Czytaj więcej...-
Alicję zaczynają dręczyć ataki paniki. Wkrótce lęk całkowicie opanowuje jej życie. Nie rozumie, co się z nią dzieje; ma niepijącego męża, wystarczająco dobrą pracę i wspierającą rodzinę. Skąd zatem biorą się te stany? Alicja ukrywa swój koszmar, próbując żyć „normalnie”,…
Koniec świata, umyj okna
Alicję zaczynają dręczyć ataki paniki. Wkrótce lęk całkowicie opanowuje jej życie. Nie rozumie, co się z nią dzieje; ma niepijącego męża, wystarczająco dobrą pracę i wspierającą rodzinę. Skąd zatem biorą się te stany? Alicja ukrywa swój koszmar, próbując żyć „normalnie”, w końcu jednak traci grunt pod nogami, a kto nie ma kontroli nad życiem, ten przestaje widzieć w nim sens. Szukając przyczyn zaburzeń, Alicja zaczyna dostrzegać to, co wcześniej umykało niezauważone.
Alicja ma napady paniki. Skondensowanego lęku uderzającego znikąd, w różnych okolicznościach, tak potężnego, że człowiek wymiotuje, dostaje biegunki, nawiedzają go na przemian fale gorąca i przeraźliwego zimna. Reszta czasu upływa na lęku przed następnym atakiem, więc skutek jest taki, że człowiek boi się bez przerwy. Własna psychika może być izbą tortur w wewnętrznym więzieniu. W tej opowieści lękowcy odnajdą siebie, a ci, którzy miewają lęki w zwykłym człowieczym rozmiarze, poczują ulgę, że to nie na nich padło. Świetna, do głębi poruszająca proza.
Michał Cichy- Data premiery: 16 września 2020
- Format: 125 mm × 195 mm
- Oprawa: miękka ze skrzydełkami
- Projekt okładki: Bartosz Szymkiewicz
Adiunktka w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego. Hispanistka i tłumaczka. Autorka książki Czerwony i Czarny. Polski spór medialny o Chile oraz antologii Portret kobiety w opowiadaniach dziesięciu hiszpańskich autorek (wybór, przekład, posłowie). W pracy naukowej zajmuje się gatunkami dziennikarskimi w Polsce i w Hiszpanii. Fot. Ewa Poprawa
Czytaj więcej...-
Rzadko mówią o tym, co czują. Muszą być silni. Nie mogą się załamywać. W tej książce otwierają się i opowiadają o skrywanym bólu. Mówią, jak trudno jest zachować spokój, gdy kilkulatek pyta o śmierć. Wyspa to opowieść o rodzicach dzieci…
Wyspa
Rzadko mówią o tym, co czują. Muszą być silni. Nie mogą się załamywać. W tej książce otwierają się i opowiadają o skrywanym bólu. Mówią, jak trudno jest zachować spokój, gdy kilkulatek pyta o śmierć. Wyspa to opowieść o rodzicach dzieci z chorobą nowotworową. Zbiór reportaży o nieustępliwej walce o życie ukochanej osoby. O dzielności i wspaniałych, poruszających zwycięstwach.
Dobrze, że Małgorzata Kolankowska nie poddała się i doprowadziła tę trudną opowieść do końca, stając się głosem tych, którzy często nie są już w stanie głosu z siebie wydobyć. Jako kobieta i pisarka (badaczka i poetka) wydobyła go z całą uwagą i oddaniem, z czułością i empatią, szukając różnych języków na zmierzenie się z bólem, szokiem, rozpaczą. Te poszukiwania w zakresie formy, spełniając się nie tylko w metaforze „wyspy”, splotły się w niezwykły sposób z reporterskim pragnieniem towarzyszenia w cierpieniu. Nie jestem w stanie wyobrazić sobie, ile to autorkę musiało kosztować. Mnie, jako czytelnika, bardzo wiele. Wstrząsająca książka.
Karol MaliszewskiPoruszająca książka o podróży na dno rozpaczy. I o nadziei.
Prof. Marcin Kurek- Data premiery: 27 sierpnia 2020
- Format: 125 mm × 205 mm
- Oprawa: miękka ze skrzydełkami
- Projekt okładki: Bartosz Szymkiewicz
Emilie Pine wykłada wiedzę o dramacie współczesnym na University College w Dublinie. Publikowała jako naukowczyni i krytyczka literacka. „O tym się nie mówi” to jej pierwsza książka. Została nagrodzona m.in prestiżową The Butler Literary Award 2018. (Fot. Ruth Connolly)
Czytaj więcej...-
Bestsellerowe i nagradzane eseje, a właściwie pamiętnik. Emilie Pine otwarcie mówi o sprawach, o których kobiety rzekomo powinny milczeć. Świadomie i bezkompromisowo narusza tabu. Rzuca wyzwanie przesądom o kobiecości, a jej bronią jest bezwarunkowa i rozbrajająca szczerość, z jaką opowiada…
O tym się nie mówi
Bestsellerowe i nagradzane eseje, a właściwie pamiętnik. Emilie Pine otwarcie mówi o sprawach, o których kobiety rzekomo powinny milczeć. Świadomie i bezkompromisowo narusza tabu. Rzuca wyzwanie przesądom o kobiecości, a jej bronią jest bezwarunkowa i rozbrajająca szczerość, z jaką opowiada o swoim życiu: o alkoholizmie ojca, dojrzewaniu, gwałcie, fizyczności, pragnieniu posiadania dzieci i bezpłodności, przemocy wobec kobiet i przemocy wobec siebie.
To jest intymna historia Emilie Pine. I to jest historia wszystkich kobiet.
Odważne, hipnotyzujące […].
„The Guardian”Czytać te eseje, to znaczy lepiej zrozumieć ludzką naturę, na powrót odnaleźć swoje miejsce w świecie i odzyskać własne doświadczenie, prawdziwe i ważne.
„Sunday Independent”Dojmujące, bezkompromisowe, absolutnie genialne…
„The Financial Times”Nie czytajcie tej książki w miejscu publicznym; sprawi, że będziecie płakać.
Anne Enright
Katarzyna Michalczak (ur. 1981) pochodzi z Miechowa, miasta zakonu bożogrobców. Jej pierwsza książka z wierszami, „Pamięć przyjęć”, zdobyła Nagrodę Główną w Konkursie im. Jacka Bierezina w 2016 oraz otrzymała pierwsze miejsce w Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. Artura Fryza na najlepszy poetycki debiut książkowy roku 2017. Publikowała m.in. w „Dwutygodniku” i „Opcjach”. Jest doktorką socjologii. „Klub …
Czytaj więcej...-
Jak być dorosłą, gdy już się dorosło? A jak być dorosłą, kiedy ma się dziewięć lat? To książka o relacjach, których nie ma, ale które bardzo chciałoby się mieć. O kobietach zaskoczonych, że mają doświadczenie. O tym, że miejsce, w…
Klub snów
Jak być dorosłą, gdy już się dorosło? A jak być dorosłą, kiedy ma się dziewięć lat? To książka o relacjach, których nie ma, ale które bardzo chciałoby się mieć. O kobietach zaskoczonych, że mają doświadczenie. O tym, że miejsce, w którym się wychowamy, podróżuje potem w nas. O małych dziewczynkach w latach 80., które są gnębione, ale zawsze trochę zwyciężają – choćby dorastając. O matkach i córkach. A język jest tu osobnym bohaterem.
Gdyby Lucia Berlin była Polką, która świat czuje każdziusieńkim nerwem, a polszczyznę słyszy głębiej niż inni, być może pisałaby właśnie tak. W sugestywne, wyraźne i nieoczywiste pisanie Katarzyny Michalczak wchodzi się od razu.
Anna Fryczkowska, scenarzystka, pisarka, autorka Równonocy.Zamknij oczy i patrz. Włóż sobie do ust kawał waty cukrowej, poczuj, jak rozpuszcza się na języku, przy policzkach, osiada na dziąsłach. Biegnij w ciszy do utraty tchu, by na moment zatrzymać się, wchłonąć jednym wdechem świat; swoje ciało i czas. Włącz muzykę i tańcz, usłysz każdy dźwięk; werbel, linię basu, najwyższą nutę. Podgłośnij wszystko na cały regulator. To, co pisze Katarzyna Michalczak, nim jest. To cały regulator, to utrata tchu.
Łukasz Jarosz, laureat Nagrody Poetyckiej im. Wisławy Szymborskiej, dwukrotnie nominowany do nagrody NIKE.- Data premiery: 15 maja 2019
- Format: 125 mm × 195 mm
- Oprawa: miękka ze skrzydełkami
- Projekt okładki: Patrycja Podkościelny
- Liczba stron: 232
- ISBN: 978-83-952847-1-7
Tomasz Nalewajk (ur.1981) pochodzi ze Śląska, mieszka na Mokotowie. Zajmuje się psychologią biznesu i psychoterapią. Ojciec i partner. Robi traszowe zdjęcia oraz mroczną muzykę elektroniczną. „Chciałbym, żeby dzisiaj coś się wydarzyło” to jego debiut literacki.
Czytaj więcej...-
Życie Marka rozpada się na kawałki. Pali skręta za skrętem i zatraca się w widmowo- -alkoholowym transie. Jego małżeństwo to udręka, nie może jednak dokonać rozliczeń i zniknąć, jak postąpiłby dawniej. Bo teraz jest Kajtek, chłopczyk, który potrzebuje miłości i…
Chciałbym, żeby dzisiaj coś się wydarzyło
Życie Marka rozpada się na kawałki. Pali skręta za skrętem i zatraca się w widmowo-
-alkoholowym transie. Jego małżeństwo to udręka, nie może jednak dokonać rozliczeń
i zniknąć, jak postąpiłby dawniej. Bo teraz jest Kajtek, chłopczyk, który potrzebuje miłości
i wsparcia. Marek to rozumie, ale jest na krawędzi, naprawdę blisko. Nie wie czy potrafi coś zmienić, pójść na terapię, odejść od Sylwii lub jakoś się z nią dogadać. Nęka go przeszłość, której nie da się przezwyciężyć. Alkohol, narkotyki, cień ojca – demony zamknięte w głowie. A może spokój nie jest dla niego? Może już skrzywdził synka?W Chciałbym, żeby coś się wydarzyło zachwyca mnie odwaga i przenikliwość, z jaką autor ukazuje rozmaite psychologiczne powikłania swoich postaci, ich samooszukiwanie się, ich pragnienia i ambicje – i robi to równocześnie bez ogródek i z delikatnością.
Grzegorz UzdańskiTen debiut ma taką siłę, że usprawiedliwia wszystkie frazesy w stylu: „Błyskotliwe i wciągające”. „Niezwykle poruszające”. „Zabawne”. Bo wyjątkowo tym razem to wszystko prawda.
Marta Szarejko- Premiera: 16 września
- Format: 140 mm × 210 mm
- Oprawa: miękka ze skrzydełkami
- Projekt okładki: Maks Bereski, Plakiat
- Liczba stron: 704
- ISBN: 978-83-952847-0-0
Pisarz, fotograf, scenarzysta. Publikował m.in. w „brulionie” oraz antologii „Macie swoich poetów”. Jest autorem scenariusza do filmu Leszka Dawida „Jesteś Bogiem” oraz bestsellerowej książki o tym samym tytule, którą opublikowało Wydawnictwo Krytyki Politycznej. Mieszka w Warszawie. Ukończył Studium Scenariuszowe w PWSFTviT w Łodzi. Jego zdjęcia z głośnego cyklu „Pod Skórą” znajdują się w kolekcjach najważniejszych …
Czytaj więcej...-
Zapowiedź! Brzeska to krótka ulica na tyłach bazaru Różyckiego. Skryła się między zrujnowanymi kamienicami – jest owiana złą sławą, uchodzi za najgorszą ulicę Warszawy. Jej mieszkańcy opowiadają historie pełne bólu, przemocy, niedostatku, ale także tęsknoty za zwyczajnym życiem i podmiotowością,…
Staniemy się tacy jak on
Zapowiedź!
Brzeska to krótka ulica na tyłach bazaru Różyckiego. Skryła się między zrujnowanymi kamienicami – jest owiana złą sławą, uchodzi za najgorszą ulicę Warszawy. Jej mieszkańcy opowiadają historie pełne bólu, przemocy, niedostatku, ale także tęsknoty za zwyczajnym życiem i podmiotowością, którą im odebrano. Odkrywają przed czytelnikiem rzeczywistość niewidoczną na pierwszy rzut oka. Ich głos ściska serce. Jest dojmującym świadectwem upadku wspólnoty, która odwraca oczy.
Maciej Pisuk dobrze poznał ludzi, którzy opowiedzieli swoje historie. Byli jego sąsiadami. Nie szukał sensacji, którą nieraz wzbudza bieda i nie podglądał rzekomej inności z dystansu, co zdarzało się reporterom, którzy przyjeżdżali na Pragę po materiał i zaraz odjeżdżali. Oddał głos mieszkańcom Brzeskiej; warto ich posłuchać.
Poznajcie warszawianki, dziewczyny z ulicy Brzeskiej. Opowiadają swoje historie. Nigdy nie chcieliście ich usłyszeć, byłoby znacznie przyjemniej, gdyby po prostu nie istniały. Maciej Pisuk na to nie pozwoli.
Ewa Winnicka- Oprawa: miękka ze skrzydełkami
- Projekt okładki: Patryk Mogilnicki
- Liczba stron: ok. 200
- ISBN: 978-83-952847-2-4
